Piłka jest kanciasta

Patrzę zbulwersowany,  jak na brazylijskim mundialu sędziowie bezczelnie okradają z goli  piłkarzy Meksyku i Bośniaków,  lecz po chwili przytomnieję. Dlaczego tak się oburzam,  przecież od dawna nie ma już na świecie dziedziny wolnej od  złodziejstwa, korupcji i kantów.  Zasada jest prosta: tam gdzie jest kasa, tam niemal natychmiast pojawiają się tego rodzaju pokusy.

Trwa mundial w Brazylii, daleko jeszcze do następnej imprezy w Rosji, a świat piłkarski żyje od pewnego czasu skandalem korupcyjnym dotyczącym mistrzostw świata w Katarze w 2022 roku. Wielu zachodziło w głowę,  jak można było  uczynić gospodarzem mundialu kraj, w którym latem  temperatury sięgają 50 stopni C.  No i okazuje się, że władze Kataru najprawdopodobniej  kupiły od delegatów FIFA organizację mistrzostw. Śledztwo trwa.

Kiedy podziwia się  pełne i kolorowe stadiony w Brazylii należy pamiętać, że mistrzostwa świata toczą się tam w cieniu ogromnych protestów społecznych, których w czasie telewizyjnych transmisji nie widać.  Protestujący zarzucają władzy marnotrawienie pieniędzy i korupcję na wielką skalę.  Uważają, że 13 miliardów dolarów, które brazylijski rząd wydał na mundial należało przeznaczyć na służbę zdrowia i edukację.  W związku z tymi protestami pojawiła się teza, iż sędziowie będą sprzyjać „canarinhos”  i holować  tę drużynę aż do finału po to, by wygasić niepokoje społeczne. Jej potwierdzeniem miał być  podyktowany „z kapelusza” karny dla Brazylijczyków w inauguracyjnym meczu z Chorwacją. Japoński arbiter Nishimura,  niczym nasz rodzimy sędzia Jaskóła z filmu „Piłkarski poker” mógłby teraz rzec:  O co chodzi?  Ja jestem uczciwy. Zapłacili za 3:1 i  było 3:1!

Już  w latach 70. ubiegłego wieku Andrzej Dąbrowski śpiewał: „Piłka nie jest okrągła, piłka jest kanciasta”.  Mamy i my swoje polskie, cuchnące korupcją grzeszki związane z piłkarskimi mistrzostwami świata. O niektórych z nich dowiadujemy się  po wielu latach. Kiedy dziesięć lat temu  Grzegorz Lato ujawnił, że przed meczem z Włochami na mistrzostw świata w 1974 roku Robert Gadocha skasował od Argentyńczyków 18 tysięcy dolarów,  jego byli koledzy z drużyny nie kryli oburzenia. Nie bulwersował ich jednak fakt , że słynny lewoskrzydłowy wziął w łapę, lecz to, że się z nimi tą kasą nie podzielił. Gadocha oczywiście wszystkiemu zaprzeczył twierdząc, że historię tę,  w akcie zemsty,  wymyśliła jego była żona.

O tej i o innych sprawkach naszych dawnych piłkarskich idoli  pisał  Waldemar Łysiak w „Rzeczpospolitej kłamców”. I skonkludował to tak:

„(…) wszystkie te obrzydliwości wybaczano i tuszowano — by nie brukać świetlanej legendy „Orłów Górskiego", którzy w czerwonym tunelu PRL dawali społeczeństwu światełko. Teraz również — gdy Lato odważył się puścić trochę farby — buchnął chór głosów, że taki rewizjonizm to szarganie świętości. Środowisko futbolowe murem stanęło za legendą. „Miłość ci wszystko wybaczy..." .„

Felieton ukazał się w najnowszym numerze magazynu REPORTER.

PS. Mundialowe  życie dopisuje ciąg dalszy. Drużyna Kamerunu, która przegrała z kretesem wszystkie spotkania w grupie podejrzewana jest o ustawianie meczów. Chodzi głównie o mecz z Chorwacją. FIFA wszczęła śledztwo w tej sprawie.

fot. screenshot, YT