Gdzieś w nas...

"Gdzieś w nas błyszczą gwiazdy poezji". Gdzieś w nas pozostaje cząstka tego co stworzył Marek Grechuta. Leszek Długosz napisał o nim, że był "artystą organicznym".

"Szedł za swoim wewnętrznym głosem. Niezależnie od różnorakich koniunktur, w tym i estetycznych. Realizował się jako osoba i jako twórca. Choroba, z którą borykał się przez lata, była ciosem. Straszliwą ironią losu. Nikt nie poznał jego cierpienia, walki, jaką toczył o własne możliwości i tożsamość. I w tych okolicznościach zachował naturalność i życzliwość dla innych. Był szlachetnym, odpowiedzialnym, porządnym, życzliwym facetem." - tak krakowski artysta wspominał Grechutę po jego śmierci. Właśnie mija pięć lat. Był jedną z największych i najbardziej oryginalnych postaci w polskiej muzyce. Nie do podrobienia, po prostu...


Gdzieś w nas błyszczą gwiazdy poezji;
Gdzieś w nas niosą krzyże polonii,
Gdzieś w nas kwilą buty północy,
Gdzieś w nas idą ludzie niezłomni...

Gdzieś w nas mącą kaci w strumieniach,
Gdzieś w nas piszą donos na życie,
Gdzieś w nas pieją prawdy na rusztach,
Gdzieś w nas płaczą baby niesyte...

Gdzieś w nas stroją namiot cyrkowcy,
Gdzieś w nas płoszą dzieci jaskółki,
Gdzieś w nas grają w karty płomienie,
Gdzieś w nas...

Gdzieś w nas tańczą strachu stróżowie,
Gdzieś w nas jadą wolni bogowie,
Gdzieś w nas piją klęski wodzowie,
Gdzieś w nas, gdzieś w nas...



Piosenka "Gdzieś w nas" z płyty "Droga za widnokres", muz. Marek Grechuta, sł. Ryszard Milczewski-Bruno

PS.  Także kibice potrafią rozpoznać i docenić sztukę przez wielkie "S". Utwór "Dni, których nie znamy" stał się hymnem Korony Kielce.